W środę 8 czerwca, pod opieką nauczycielek: Anity Smokowskiej i Małgorzaty Wiśniewskiej, wybraliśmy się na dwudniową wycieczkę do Gdańska i Malborka. Niewyspani, ale ciekawi atrakcji, wcześnie rano rozpoczęliśmy naszą podróż. Gdy dotarliśmy na miejsce, naszym pierwszym punktem, który odwiedziliśmy, było Muzeum Bursztynu mieszczące się w Starym Młynie. W tym największym młynie średniowiecznej Europy mogliśmy podziwiać ponad 1000 eksponatów – od bryłek z inkluzjami sprzed 40 mln lat, przez bursztynowy las, przepiękne dekoracje, szkatułki, przedmioty codziennego użytku, po współczesne projekty artystów. Gdańska kolekcja, jak się na miejscu okazało, jest jedną z największych na świecie. Umieszczona jest na dwóch kondygnacjach. Na pierwszej poznaliśmy proces powstawania bursztynu, jego odmiany i miejsca występowania. Można go odnaleźć na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Choć wielu naukowców twierdzi, że pewnego dnia i tam zostanie on znaleziony. Na drugiej kondygnacji podziwialiśmy cenne wystawy pełne wyrobów gdańskich bursztynników. Szkoda, że nie znaleźliśmy tam sławnej bursztynowej komnaty, która powstała właśnie w Gdańsku.

Kolejnym punktem zwiedzania, na który czekaliśmy z niecierpliwością, był rejs statkiem po rzece Motławie w kierunku Westerplatte. W tę podróż zabrał nas galeon „Lew”, z którego pokładu mogliśmy przyglądać się zacumowanym w porcie statkom transportowym, remontowym, pasażerskim pływającymi głównie pod polską, ale i zagraniczną banderą. Po opuszczeniu pokładu, wartkim krokiem, udaliśmy się na starówkę. Tam, w trakcie spaceru Traktem Królewskim, poznaliśmy historię Starego Miasta, zobaczyliśmy wiele wyjątkowo cennych zabytków i budynków z różnych okresów, nawiązujących do wielu stylów architektonicznych, tworzonych przez stulecia przez artystów z całego świata. Przeszliśmy przez kilka bram: Złotą, którą w dawnych czasach wjeżdżali do miasta najwięksi dostojnicy, ale i Bramę Wyżynną, Zieloną jak i Mariacką. Idąc ulicą Długą, a dalej Długim Targiem, mijaliśmy kolejne ciekawe miejsca: monumentalny Ratusz Głównego Miasta z wieżą widokową i ogromnym zegarem, Dom Uphagena, dwór Artusa, fontannę Neptuna czy Bazylikę Mariacką. Na jej wieżę obserwacyjną, do której prowadziło 409 schodków, wybrali się nieliczni… A było warto. Z jej góry rozpościerał się przepiękny widok na panoramę całego miasta, aż po Zatokę Gdańską, z której oczko puszczało do nas morze. Po dniu pełnym wrażeń, który jednak czuliśmy w nogach, przemieściliśmy się do cichego, położonego nad jeziorem ośrodka wypoczynkowego, gdzie zjedliśmy smaczny posiłek, a następnie odpoczywaliśmy na świeżym powietrzu.

Drugiego dnia, również nie do końca wyspani, ruszyliśmy ponownie do Gdańska, żeby zwiedzić Muzeum II Wojny Światowej. Stwierdziliśmy jedno: to było miejsce niezwykłe! Od wyjątkowej, rozpoznawalnej z daleka bryły, której nie da się z niczym pomylić, wystawy należące do największych na świecie po najnowsze, interaktywne technologie. Wystawa główna, zajmująca ok. 5000 m2, mieszcząca się 14 m pod ziemią, podzielona została na 3 bloki narracyjne – „Droga do wojny”, „Groza wojny” i „Długi cień wojny”. Pod opieką sympatycznej Pani przewodniczki przechodziliśmy przez kolejne sale, oglądaliśmy zmieniającą się scenografię, która nawiązywała do poszczególnych tematów i tworzyła całościową narrację o wojnie, nie tylko z perspektywy Polski, ale także w szerokim kontekście europejskim i światowym. Wykorzystano tu ponad 2 tysiące eksponatów i ustawiono około 240 stanowisk interaktywnych, prezentujących archiwalne dokumenty i medialne symulacje. Dzięki temu mogliśmy lepiej poznać życie codzienne zwykłych ludzi podczas wojny i zrozumieć, jak działał nazistowski terror.

Po wyjściu z muzeum udaliśmy się w kierunku Malborka, gdzie czekał na nas najpotężniejszy zamek zbudowany przez Zakon Krzyżacki, który przez 150 lat był stolicą państwa krzyżackiego. Oprowadzani przez przewodnika po perle gotyckiej architektury oglądaliśmy zabytkowe komnaty, starodawne przedmioty codziennego użytku, wystawę bursztynu, fascynujące wystawy militariów. Poznawaliśmy życie Krzyżaków od kuchni, dosłownie, ale i w przenośni. Zapewne każdy uczestnik wycieczki dziś już wie, do czego nietypowego ci rycerze – zakonnicy używali kapusty włoskiej… Po długim spacerze udaliśmy się na zasłużony obiad do kameralnej restauracji nieopodal zamku, w której swoją rewolucję przeprowadziła niejaka Magda Gessler I na tym zakończyła się nasza dwudniowa przygoda. Droga powrotna minęła dość szybko. Byliśmy zmęczeni, ale stwierdzamy jedno: BYŁO WARTO !!!